วันอังคาร, กรกฎาคม 19, 2548

การชนะที่ยิ่งใหญ่คือชนะใจตัวเอง

ในที่สุดผมก็ได้รับรู้ว่า ปั้น เอาทุนจนได้ ... ไม่ว่าการตัดสินใจนี้มันจะถูกหรือผิด .. แต่ในความคิดและมุมมองของผม ผมมองว่า เค้าล้มเหลวเรื่องของการ "ชนะสิ่งแวดล้อม" ... เค้าแพ้ตลอด ผมไม่ได้ว่าเค้าผิดนะ แต่ตอนแรกที่เค้าบอกผม ว่าเค้าจะไม่เอาทุนเพราะไม่ชอบ ผมมองตรงนั้นว่าถ้าคุณทำได้ คุณจะเปลี่ยนไปตลอดชีวิต คุณจะเอาชนะทุกอย่างได้ แต่ในจริงๆของผมก็คิดไว้อยู่แล้วว่า มันจะเป็นไปได้เหรอที่เธอจะทำได้เพราะตลอดชีวิตของเธอ .. เธอไำม่เคยทำอะไรที่เธออยากทำเลย เธอถูกพ่อแม่และสภาพแวดล้อมบังคับมาตลอด ... ผมเชียร์คุณจากใจว่าคุณต้องทำได้สิ ..... แต่คุณก็แพ้ ... คุณแพ้ตัวเอง ....

ในมุมมองของผมพ่อแม่ทุกๆคนอยากให้ลูกได้ดีทั้งนั้นเหละ แต่เค้ามักจะมีสิ่งที่เรียกว่า โซ่แห่งเกรียติยศ ล่ามคออยู่
โซ่ที่ผมบอกคืออะไรนะหรือ ... มันคือสิ่งที่เชิดหน้าชูตาของเค้าไงครับ ลูกซึ่งเรียนอนุบาล อยากจะเรียนดนตรีเพราะชอบตีฉาบ แต่พ่อและแม่กลับมองว่าแค่ตีฉาบมันจะเอาอะไรไปทำมาหากิน มันดีตรงไหนไอ้ตีฉาบ พร้อมกับแนะนำลูกว่าไปเล่นเปียโนดีกว่า ... ทั้งๆที่ลูกอยากเรียนตีฉาบ ... ทำไมไม่ให้ลูกเรียนตีฉาบละ คำตอบก็คือเวลาไปบอกใครว่าลูกตีฉาบเก่งมันไปสู้คนอื่นไม่ได้ โดนเพื่อนๆว่า มันไม่เป็นหน้าเป็นตาเท่ากับเล่นเปียโน ทั้งหมดทั้งปวงนี้ก็เพราะโซ่มันล่ามไว้จนลามไปถึงลูกๆ ลูกซึ่งไร้เดียงสากลับต้องถูกโซ่ของพ่อและแม่ที่หยิบยื่นให้ล่ามไว้ ...

่สำหรับผม ... ผมแพ้คุณเรื่องการเรียน เรื่องอื่นๆอีกมากมาย แต่วันนี้ผมว่า..ผมชนะสิ่งแวดล้อม พ่อแม่ และที่สำคัญ ผมกำลังจะชนะตัวเอง แค่นี้ผมก็รู้สึกว่ามันยิ่งใหญ่สำหรับผมแล้ว

ปล. ตอนนี้ชอบเพลง Ebola มากเพลง Getout ท่อนที่บอกว่า "อย่าติดอยู่ในห้องเก่า ให้ใครเค้าตีมากรอบเอาไว้ อย่ามัวนั่งรอ ปล่อยวันผ่านพ้นจนหมดความหมาย ฝันต้องไล่ตาม"

"แค่เปิดประตูมันออกไป ปล่อยใจ ปล่อยชีวิตไปทำอะไรที่อยาก เรื่องราวอีกมากมาย ต้องออกไป ก่อนตาย 1 ชีวิตเวลาอาจมีไม่มากชีวิตไม่มีหยุดต้องออกไป"